از ازل تا ابد
داغدار غم تو هستیم
مادر...
نام محمد ص که می آید داغ دار صورت توایم... صورتی که پدر می بوسیدش...
نام علی که می آید... داغ دار سینه و بازوی تو ایم...
جگر سوخته حسن داغدار ابدی توست از حرمت شکسته شده تو در مسجد پدرت
مادر...
پشت علی کی خالی شد در حضورت
تمام قد و با همه دل و جان امام زمانت را یاری کردی
سینه ات سوراخ شد
پشت در به آتش کشیدنت
محسنت را شهید کردند
دستور داد به قنقذ: بزن با قلاف شمشیر بانویی را که حریف چهل مرد عرب شده!
بازویت کبود شد
لعنت بر قاتل تو... یا فاطمه الزهرا...
لعنت بر کسی که در مسجد النبی صورت تنها دختر پیامبر که نه، ام ابیهای پدر را نیلی کرد
لعنت بر کسی که دستور آتش زدن در خانه تو را داد... خانه ای که محل رفت و آمد جبرئیل بود!
لعنت بر آنکه فدک را غصب کرد،
صورتت را در مسجد النبی نیلی کرد،
به ضرب و زور از همگان بیعت گرفت،
میخ را بر در که نه، بر تنت کوبید،
درب خانه که نه، تو را پشت در به آتش کشید،
محسنت را شهید کرد،
علی را به زنجیر کشید،
به قنفذ دستور داد تا با قلاف شمیر بازویت را نیلی کنند...
لعنت بر او که تو را کشت... مادر
لعنت بر آنکه پایه گذار سقیفه شد...
اللهم صل علی فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها و سر المستودع فیها
بعدد ما احاط به علمک یا الله...